Inschrijven nieuwsbrief

Inschrijven nieuwsbrief

Abonnement Magazine

Valentine Avoh, bruidsjurk ontwerpster: “Je wordt geen ondernemer, je leert het”

Ze werkte voor Stromae, Alexander McQueen en koningin Mathilde. Ze ontmoette de grootste namen uit de modewereld in New York, Milaan, Londen en Parijs. Maar uiteindelijk koos Valentine Avoh ervoor om zich in haar geboortestad Brussel te vestigen om haar bruidsmodemerk te creëren en wereldwijd te exporteren. In drie talen: Frans, Engels en Italiaans.

De sfeer is uiterst ontspannen in de showroom aan de Sint-Michielslaan in Etterbeek. De ruimte is licht, warm en eenvoudig ingericht. De nieuwe collectie in witte tinten laat parels, veren en zijde, het materiaal bij uitstek van het merk Valentine Avoh, prachtig uitkomen.

“Ik laat me veel inspireren door oud Hollywood en de glamour van de jaren 1920-30”, zegt de ontwerpster. “Wat ik leuk vind, is de luchtigheid van de jurken die ik maak, ze zijn niet extravagant, de meeste zijn gemakkelijk te dragen. Ze zijn eenvoudig en toch met een ‘rode loper’ en haute couture effect.”

Haute couture? “Alles zit in de manier waarop de jurken worden vervaardigd. De korsetten zijn bijvoorbeeld met metalen baleinen gemaakt, dus het creëren van een jurk met de hand kost tijd. Winkels bieden vaak plastic baleinen aan die uiteindelijk de vorm van het lichaam aannemen en het niet meer ondersteunen, wat contraproductief is. Het haute couture-effect zit ook in de afwerking met de hand en aandacht voor details.”

©Elodie Timmermans
©Elodie Timmermans

Dan zijn er nog de materialen, hun kwaliteit en hun herkomst. “Voor mij is het erg belangrijk om edele en natuurlijke materialen te gebruiken. Ik werk vooral met zijde, maar ook met katoen en kant. Mijn leveranciers hebben hun ateliers in Frankrijk en Italië. Ik werk al jaren samen met hen en ik weet dat het werk in goede omstandigheden gebeurt. Je kunt overal ter wereld bestellen, maar we weten niets over hoe de stoffen worden gemaakt, noch over de arbeidsomstandigheden in de fabrieken. We moeten het Made in China niet demoniseren, er zijn zeer goede fabrieken in China, maar de traceerbaarheid is daar moeilijker en ik kan niet elke drie maanden ter plekke gaan kijken hoe het eraan toe gaat, terwijl ik mijn Italiaanse en Franse leveranciers regelmatig ontmoet.”

Alleen in de werkplaats heeft Valentine geprobeerd een naaister in dienst te nemen maar liet dat plan snel varen gezien de sociale kosten. “Het fiscale systeem in België moedigt ondernemerschap niet echt aan, de markt is klein en we betalen te veel sociale bijdragen zonder er noodzakelijkerwijs van te profiteren. Ook al heb je bepaalde hulp, subsidies of leningen, het is duur om iemand in dienst te nemen en jezelf tegelijkertijd nog te belonen. Ik ken mensen die al jaren in hun bedrijf werken en zichzelf niet betalen. En als ze zichzelf niet betalen, betekent het duidelijk dat het geld elders gaat. Je wordt geen ondernemer, je leert het, het is een proces van vallen en opstaan, voortdurend aanpassen.”

©Elodie Timmermans
©Elodie Timmermans

De oplossing? Exporteren is noodzakelijk. Sinds de aandacht in verscheidene artikelen in The New York Times ten tijde van de Black Lives Matter-beweging en de interesse van de Amerikaanse pers in zwarte ontwerpers wereldwijd, is meer dan tien procent van haar verkoop gericht op de Verenigde Staten. “Dit vertrouwen raakt me. Het doet me plezier te weten dat een vrouw aan de andere kant van de wereld haar bruidsjurk bij een Belgische ontwerpster wil bestellen. Ik verkoop ook in Frankrijk, Engeland en Luxemburg. In België komen klanten van diverse achtergronden, het feit dat ik drietalig ben is een onmiskenbaar voordeel.”

Het Belgische merk Valentine Avoh heeft inmiddels zijn weg gevonden naar overzeese bestellijsten. In 2022 leverde ze een van haar jurken voor Clarck Backo in de romantische komedie I want you back, waarin de actrice trouwt met Scott Eastwood… de zoon van Clint.

Van Londen naar Parijs…

Na haar studies modeontwerp aan het London College of Fashion, richtte Valentine Avoh zich direct op modehuizen met internationale bekendheid. In de studio van Alexander McQueen, het beroemde “enfant terrible” van de Londense mode, heeft ze patronen gesneden, modellen en naaitechnieken voor de herfst-wintercollectie getest. Het was in 2007, drie jaar voor de vroegtijdige dood van een van de meest getalenteerde en grensverleggende ontwerpers van zijn generatie.

In 2009 ging ze naar Parijs, naar het grote modehuis van Alexis Mabille. Na een decennium bij Dior richtte de Fransman zijn eigen merk op en had onder zijn eerste klanten Mick Jagger en Karl Lagerfeld. Daar werkte Valentine Avoh mee aan de collectie voor het lente-zomer seizoen. Uit die tijd bewaart ze goede herinneringen. “Ik voelde me altijd goed in de studio. Ik voelde me altijd thuis en heb er prachtige ontmoetingen gehad die soms bepalend waren voor het vervolg van mijn carrière. Als je een atelier binnenkomt, is het altijd een beetje magisch. Je komt in een unieke creatieve ruimte.” Hoewel ze toegeeft dat ze beïnvloed is door het werk van andere referentiepunten zoals Jean-Paul Gauthier, Christian Lacroix en Nina Ricci, hebben de naaikrachten in de ateliers waar ze mee heeft gewerkt haar ook geïnspireerd met hun “sterke karakter”.

Wat stak ze op van de Anglo-Saksische cultuur? “Je wordt losgelaten in de natuur. Er moet hard gewerkt worden, jezelf bewijzen, sommige docenten weerstaan en genoeg moed hebben om je keuzes te verdedigen. Ik heb altijd van dat gehouden omdat ik behoorlijk autodidact ben. Mode is erg subjectief, maar als je vertrouwen hebt in je werk, is het de moeite waard om door te zetten. Eigenlijk moet je zeker zijn van je project, maar je moet ook bereid zijn om jezelf in vraag te stellen om verder te komen.”

©Elodie Timmermans
©Elodie Timmermans

… via New York, Milaan en Brussel

“Elegantie is de enige schoonheid die nooit vervaagt”, zei actrice Audrey Hepburn. Het is vlakbij Broadway, waar de carrière van ons beroemde Brusselse icoon begon, dat Valentine Avoh haar eindeloze zoektocht naar inspiratie voortzet en de concepten van schoonheid, elegantie en creativiteit onderzoekt, tot in de oneindigheid en overdaad door de Amerikaanse mode uitgespeeld.

Toen ze correspondente was voor Elle in New York en  Milaan, volgde ze verschillende Fashion Weeks en fotografeerde ze Anna Wintour, Solange Knowles, Laetitia Casta en andere anonieme mensen die zelfvertrouwen uitstraalden door hun persoonlijke stijl. “Ik vond het geweldig dat deze mensen me een ogenblik gunden om ze te fotograferen, dat ze zich mooi vonden op de foto’s. Ik hield van het kijken naar de catwalks, het werk aan de kledingstukken, de details van de collecties. Als je street style doet, zie je hoe mensen zich hun look toe-eigenen en extra zelfvertrouwen hebben terwijl niemand ze kent. Het is grappig.”

In die tijd, in 2010, maakte een andere Belg een grote wereldwijde doorbraak: Paul Van Haver, alias Stromae. En zoals de wereld klein is, werd Valentine gevraagd om de kostuums te vinden die de artiest nodig had voor de opnames van zijn clip Te Quiero. “Een grappige anekdote is dat de stropdas en de koffer in een van de scènes waarin hij pak draagt, die van mijn vader zijn.”

Na de maestro komt de koningin. Als chef d’atelier bij de stylist Marc Philippe Coudère van het huis Nathan was Valentine Avoh verantwoordelijk voor het maken van twee jurken voor Mathilde van België. Een ervaring waar ze dankbaar voor is, waarbij het protocol snel plaats maakte voor intimiteit, omdat ze de maten van hare majesteit moest opnemen, de pasbeurten en de tevredenheid over het afgewerkte product in goede banen moest leiden en de keuzes en context waarin de jurken gedragen zouden worden moest bespreken. “In deze omstandigheden is ze een vrouw zoals iedereen. We hebben een sympathieke koningin!”

©Elodie Deceuninck
©Elodie Deceuninck

Vertrouwen, de basis

Het beste aspect van het werk? “Ook al maak ik hetzelfde model voor verschillende klanten, het is altijd een uitdaging omdat je ideeën ontwikkelt, personaliseert op basis van wensen en ook van elke lichaamsvorm. Behalve als je de boekhouding doet, is geen dag hetzelfde!”

Kleding maken beperkt zich dus niet tot vakmanschap, het is vooral een menselijk verhaal. “Wat ik zo leuk vind aan mijn werk is dat ik bijdraag aan het welzijn van mijn klanten. Je moet kunnen werken met de onzekerheden van vrouwen. Sommige vrouwen denken dat ze te dik zijn of vinden bepaalde delen van hun lichaam niet mooi. Voor mij is het heel belangrijk om geholpen te worden door iemand die altijd zorgzaam is en die het model voorstelt dat hen zelfvertrouwen geeft. Het is een relatie die gebaseerd moet zijn op vertrouwen. Ik zeg vaak tegen mijn klanten dat het een beetje is als het kiezen van een echtgenoot, want we gaan elkaar voor een lange tijd zien, dus het moet werken.”

 

Latest article