Bijna 15 jaar na de oprichting van Quora wil Adam D’Angelo het op AI gebaseerde vraag-en-antwoordbedrijf opnieuw uitvinden met zijn tweede product, Poe, voordat het de weg opgaat van Yahoo Answers.
“Kan ik je een demo laten zien?” vraagt Adam D’Angelo terwijl hij zich klaarmaakt om zijn scherm op Zoom te delen.
De CEO van Quora is de loftrompet aan het steken over Poe, het platform van het bedrijf waarmee mensen met meerdere AI-modellen tegelijk kunnen chatten. Maar tijdens een test eerder die dag voor wat een eenvoudige taak had moeten zijn – het genereren van een logo-ontwerp met behulp van mijn naam – had de dienst een storing. D’Angelo springt snel in de probleemoplossingsmodus. (Ik had Poe waarschijnlijk niet ingesteld om toegang te krijgen tot een model dat afbeeldingen genereert, stelt hij vast).
Vorig jaar zei D’Angelo op een AI-evenement dat de meeste energie van het bedrijf tegenwoordig gaat naar Poe, een dienst die het bedrijf vorig jaar lanceerde en die dient als interface voor het gebruiken en vergelijken van meerdere AI-modellen en bots die daarop zijn gebouwd. Dat betekent dat er minder energie wordt gestoken in Quora, het bijna 15 jaar oude vraag- en antwoordforum dat D’Angelo oprichtte nadat hij zijn functie als CTO van Facebook had neergelegd. Maar D’Angelo is zo enthousiast over het potentieel van AI dat hij zelf aan de slag is gegaan met het nieuwe product van het bedrijf, dat een eigen URL heeft, los van Quora.
“Poe heeft meer van mijn aandacht nodig omdat het zich in dit sneller veranderende landschap bevindt” vertelde D’Angelo aan Forbes. “Quora bestaat al vele jaren. Het hoeft zich niet aan te passen. Het hoeft niet elke week te veranderen.” De doelen van Quora zijn elk kwartaal, zei hij, terwijl de doelen van Poe elke twee weken worden vastgesteld.
De twee producten verschillen enorm. Quora is een prikbord waar mensen vragen beantwoorden als “Wat droeg Marilyn Monroe in haar kist?” en “Wat is de beste kleine onderneming om te beginnen in Gambia?“. Ondertussen is Poe, wat staat voor “Platform for Open Exploration” een freemium abonnementsdienst van 200 dollar per jaar die mensen toegang geeft tot verschillende modellen, waaronder OpenAI’s GPT-4, Anthropic’s Claude en Google’sGoogle 0.0% Gemini. Met die dienst kunnen gebruikers meerdere modellen tegelijk uitproberen en vergelijken hoe elk model dezelfde vraag aanpakt. Ontwikkelaars kunnen bots bouwen bovenop deze modellen en bijvoorbeeld een AI maken, die zich specifiek richt op het boeken van reizen of het maken van kleurboeken voor schoolkinderen. Deze ontwikkelaars kunnen betaald krijgen per zoekopdracht, wat een extra inkomstenstroom toevoegt voor mensen die AI-tools bouwen. D’Angelo vergelijkt Poe met een webbrowser voor AI, die de technologie toegankelijker maakt, zoals Netscape dat drie decennia eerder deed.
“Poe heeft meer van mijn aandacht nodig omdat het zich in dit sneller veranderende landschap bevindt.”
Op het eerste gezicht lijken Poe en Quora niet met elkaar verbonden. Maar D’Angelo zegt dat Poe is ontstaan uit AI-experimenten die het bedrijf twee jaar geleden begon uit te voeren, waarbij het OpenAI’s GPT-3 gebruikte om antwoorden te genereren voor Quora-vragen. Ze waren niet zo goed als door mensen geschreven antwoorden, maar het bedrijf ontdekte dat er een ‘sweet spot’ was voor door AI-gegenereerde antwoorden: antwoorden op nichevragen waar geen mens ooit een antwoord op had geschreven. Het krijgen van een AI-antwoord van lagere kwaliteit was beter dan wachten tot een mens je vraag beantwoordde, concludeerde hij. De ervaring leek meer op een privéchat dan op een open forum, realiseerde D’Angelo zich, dus begon het bedrijf met het bouwen van dat soort service.
D’Angelo’s vorming van het bedrijf rond Poe komt op een verwarrend moment voor Quora. Quora werd in 2010 opgericht en is uitgegroeid tot een eerbiedwaardige throwback van het late web 2.0-tijdperk, dat overleefde waar rivalen zoals Yahoo Answers uitdoofden. Maar het is niet geëvolueerd naar het moderne tijdperk in vergelijking met concurrenten zoals Reddit, dat in maart naar de beurs ging en lang geleden een cultureel centrum van het internet werd. Dat roept een interessante vraag op: wie gebruikt Quora eigenlijk nog? Het is moeilijk te zeggen, maar het anekdotisch bewijs is niet geweldig. Eerder dit jaar verklaarde Slate Quora dood. En op Quora zelf is de vraag “Is quora dood” al vaak gesteld, minstens al sinds 2017. Zoals een respondent antwoordde: “Misschien is Quora [gewoon] op zijn retour, een beetje zoals Yahoo of MySpace.”
D’Angelo weigerde commentaar te geven op de inkomsten van Quora, hoewel het bedrijf zegt dat het 400 miljoen gebruikers per maand krijgt.
Met Poe, een schijnbaar ongelijksoortig product van Quora, is het traject van het bedrijf duisterder geworden. Is het een sociaal forum met een advertentiebusinessmodel zoals Reddit of wordt het een speler op het gebied van AI? D’Angelo zegt dat het nu klaar is voor het laatste. In januari kondigde het bedrijf 75 miljoen dollar financiering aan van Andreessen Horowitz om Poe uit te bouwen.
D’Angelo heeft de explosie van generatieve AI in de afgelopen jaren van dichtbij meegemaakt, deels omdat hij sinds 2018 bestuurslid is van OpenAI, toen het nog een non-profit was. Maar dat betekende ook dat D’Angelo zich in het centrum van het AI-universum bevond tijdens één van de meest dramatische machtsstrijd in de bestuurskamer in de recente geschiedenis. In november ontsloeg het bestuur van de ChatGPT-maker CEO en oprichter Sam Altman op grond van een gebrek aan ‘openhartige’ communicatie. De bommelding veroorzaakte een vuurstorm in Silicon Valley en binnen vijf dagen draaide de raad van bestuur het roer om en nam Altman weer aan. Als onderdeel van de heraanstelling verving OpenAI elk bestuurslid behalve D’Angelo.
Poe heeft enige overlap met OpenAI’s GPT Store, een hub voor op maat gemaakte AI-bots die minder dan twee weken voor het ontslag werd aangekondigd, wat leidde tot enige speculatie van waarnemers in de sector over D’Angelo’s rol in de coup. Toen D’Angelo werd gevraagd naar die speculatie, noemde hij het ‘samenzweringstheorieën’ en wees hij op de openbare samenvatting van een intern onderzoek waarin stond dat het bestuur ‘binnen haar ruime beoordelingsvrijheid’ had gehandeld om Altman te ontslaan. Hij weigerde verder commentaar te geven op OpenAI-gerelateerde vragen.
Quora heeft te maken gehad met andere AI-controverses, vooral als het gaat om machinaal gegenereerde antwoorden. Sommige gebruikers hebben geklaagd dat de kwaliteit van de content van de site achteruit is gegaan en een brij van AI-afval is geworden. In een viraal voorbeeld stelde een door AI gegenereerd antwoord op Quora dat eieren kunnen worden gesmolten. Google, dat content van Quora gebruikt in zijn antwoordvakken, versterkte vervolgens het antwoord.
D’Angelo bagatelliseerde de kritiek. “Er is altijd ruimte om betere antwoorden te tonen” zei hij. “Soms werkt het niet goed en zullen mensen ontevreden zijn. Maar gemiddeld genomen zijn we er vrij zeker van dat de AI-antwoorden een netto positief effect hebben gehad op Quora.”
Hoewel Poe ten opzichte van Quora een eigen identiteit heeft, zei D’Angelo dat hij nooit echt heeft overwogen om een nieuw bedrijf te starten om zijn AI-ambities te volgen. “Het was mijn fulltime baan en ik kon niet zomaar weggaan en een ander bedrijf beginnen” zei hij.
In plaats daarvan zei D’Angelo dat hij gebruik wilde maken van het talent en de structuur die hij al bij Quora had verzameld, vooral omdat de AI-omgeving zich razendsnel ontwikkelt. Bovendien is een deel van de oorspronkelijke broncode die hij voor Quora schreef ingebouwd in het fundament van Poe. “Als het een nieuwe startup was, die vanaf nul zou beginnen, zou je misschien het hele eerste jaar bezig zijn met het opbouwen van zo’n goed team” zei hij. “Dit was een technologiegolf en een kans waarbij we heel snel moesten zijn.”
Nu is uitbreiding het plan. Het bouwen van Poe was als ‘afstuderen’ naar een bedrijf met twee producten, vertelde D’Angelo aan Forbes, vergelijkbaar met de eerste stappen van Google buiten het zoeken op het web. Om dit voor elkaar te krijgen moest het bedrijf de ‘organisatorische inertie’ overwinnen, die het in de loop der jaren had opgebouwd. Maar nu hij heeft geleerd hoe hij door die verandering moet navigeren, wil hij het daar niet bij laten.
“Het vergde veel wilskracht” zei hij. “Mijn verwachting voor de lange termijn is dat we niet slechts een bedrijf met twee producten zijn. We moeten nieuwe producten blijven maken.”
