Het faillissement van de Belgische topstructuur van de voormalige Wilink-groep, gevestigd in Waals-Brabant, veroorzaakte een kettingreactie. Vrijwel alle historische mede-aandeelhouders hebben alles verloren. Ze voelen zich in de steek gelaten en wijzen naar twee sleutelfiguren.
Tientallen miljoenen euro’s verdwenen, een twintigtal gedupeerde partners, talloze klanten getroffen door de aankoop van hybride producten (obligaties-aandelen), en enkele miljoenen aan verdwenen overheidsgeld… Na het faillissement van Altro Finance & Insurance (AFI Lux), dreigt de vrijwillige liquidatie van zusterbedrijf AFI Belgium, gevestigd in Louvain-la-Neuve, enorme nevenschade aan te richten in de Belgische verzekerings- en makelaardijsector. Deze structuur overkoepelt de Belgische dochterondernemingen gelieerd aan een merk dat snel bekendheid verwierf in België op het gebied van vastgoedmakelaardij, vermogensbeheer en verzekeringen: Wilink, eind 2020 omgedoopt tot AFI Belgium. Het is de Luikse advocaat Pierre Thiry die is aangesteld als curator en die de complexe grensoverschrijdende structuren moet ontmantelen.
Ter herinnering, reeds in 2020 heeft de Franse LFPI Groep (La Financière Patrimoniale d’Investissement), opgericht door voormalige medewerkers van bank Lazard, de verzekeringsafdeling van Wilink overgenomen en recentelijk kapitaal bijgestort. Maar AFI Belgium bezat nog altijd, vóór haar vrijwillige liquidatie, 40% van Wilink Insurance. Wat gaat er met dit belang gebeuren? De huidige CEO, Dorsan van Hecke, toont zich optimistisch en geeft zelfs aan dat twee financiële bedrijven onlangs zijn toegetreden tot de groep sinds LFPI als nieuwe meerderheidsaandeelhouder is toegetreden. Het betreft de Waalse verzekeraar Alliance Bokiau en het Brusselse Real Life.
Geruïneerd of erger
Aan de menselijke kant liet de schokgolf niet lang op zich wachten: de ongeveer twintig historische partners die in 2014 deelnamen aan de verwatering van de voormalige FINB-groep om de feniks Wilink weer tot leven te wekken, zijn nu volledig opgelicht. Hun verliezen alleen al overschrijden de grens van 10 miljoen euro, waarbij sommigen persoonlijk meer dan een miljoen hebben verloren in dit avontuur. Vijf jaar geleden bedroeg het geïnvesteerde kapitaal van particuliere klanten (financiële planning) via het netwerk al ongeveer 300 miljoen euro op jaarbasis. En alleen al de terugkerende commissies van AXA Bank vertegenwoordigden op zich ongeveer 2 miljoen euro (bank/beleggingen/leningen) voor de groep.
De tongen van degenen die zich bedrogen voelen, beginnen nu los te komen. Met een gebroken hart maar het mes tussen de tanden, twijfelen sommige partners die nog steeds actief zijn in een van de bedrijfsactiviteiten van wat ooit een welvarende groep was, er niet langer aan om twee van hun voormalige collega’s en bazen met de vinger te wijzen. De twee zouden zich op tijd er tussenuit weten te manoeuvreren zonder pluimen te verliezen en zonder waarschuwing naar de anderen toe. Verschillende van hen bekennen trouwens al maanden niet meer te spreken met de twee ‘Judas’-figuren (sic) die aan het roer stonden; zij uiten openlijk hun verdenkingen van wantrouwen of zelfs insider trading door hun voormalige baas, referentiepartner of ex-vriend.
Een van hen, iets stoutmoediger dan de anderen, steekt van wal… “Ik noem een kat een kat: Christophe Disteren Dominique Dejean hebben ons allen in de zomer van 2017 overtuigd om onze Wilink Belgium aandelen, het bedrijf waarvoor ik al meer dan 20 jaar werk en dat we zeer winstgevend hadden gemaakt, in te ruilen voor aandelen in de Luxemburgse holding AFI Lux. Deze holding die beheerd wordt door Dominique Dejean, genereerde eigen inkomsten en is nu failliet. Ik rekende meer dan alles, net als mijn partners, op de beloofde en verdiende meerwaarden van tientallen jaren. En we zijn bedrogen: mijn advocaten zeggen me dat ik alles heb verloren, net zoals meerdere vrienden en partners”.
Hij vervolgt, na een moment van aarzeling: “Verschillende collega’s hadden leningen voor deze aandelen met als onderpand hun woonhuis, sommigen hebben zelfs zelfmoordpogingen ondernomen. Ik ben zowel walgelijk als bijzonder verbaasd dat, in tegenstelling tot alle anderen – inclusief zijn zus Axelle -, Christophe Dister nog stilletjes duizenden aandelen heeft kunnen verkopen voor een bedrag van 149 euro per aandeel tussen 2019 en 2022 via de maatschappij Luxoza en op die manier het schip discreet heeft kunnen verlaten net voordat het zonk. Dit heb ik kenbaar gemaakt aan meester Christian Hansen, de aangestelde curator in het Luxemburgse dossier, zonder veel hoop om iets terug te krijgen”.
“Allemaal opgelicht”
Bij navraag over deze beweringen, verdedigt Christophe Dister zich vurig en ontkent alles: “Dit is totaal onwaar! Ik heb Wilink vijf jaar geleden verlaten toen de groep het nog goed deed. En vandaag ben ik net zo benadeeld als de anderen: ik heb meer verloren in het avontuur dan degenen die me aanvallen, ook al heb ik ongeveer de helft van mijn aandelen kunnen verkopen voor bijna een miljoen euro. We zijn allemaal opgelicht door Dominique Dejean. Vijftien dagen nadat we de oprichtende bedrijven van Wilink in 2014 probeerden te fuseren, werden de FINB-rekeningen door laatstgenoemde leeggehaald.”
Hij vervolgt: “In maart 2019 stond ik alleen tussen een raad van bestuur die geen politicus wilde en mijn historische co-aandeelhouders en partners die me te dicht bij de toenmalige CEO vonden om me te vertrouwen. Laatstgenoemden maakten alleen verkeerde keuzes en zouden niet in deze situatie zijn als ze me bij hen hadden gehouden. Nog iets: ik was alleen CEO van Wilink Insurance en nooit van de Belgische of Luxemburgse holding. En toen ik in maart 2019 vertrok, stond ik op de rand van een zenuwinzinking: ik had alles verloren en wist niet wat ik ging doen…”, benadrukt Christophe Dister, wiens bedrijf CDS Patrimonium aan het eind van oktober nog steeds 338.037 aandelen AFI Belgium bezat bij de liquidatie van die laatste.
Quadrum, de vierkant van een weinig deugdzaam cirkel
Een derde partner noemt de op zijn zachtst gezegd vreemde rol die Dominique Dejean speelde in een andere Luxemburgse holding: Quadrum SA, ook in gerechtelijke liquidatie. Deze zou nauw verbonden zijn met Vauban Invest, een vastgoedcoöperatie in Waver die inmiddels failliet is verklaard, wier schuldeisers eveneens zijn afgewezen.
Honderden Wilink-klanten zouden ook hebben geïnvesteerd in financiële producten van het privé-investeringenfonds Quadrum Sicav SIF SCA. In november 2019 zou Dominique Dejean, dankzij deze kapitaalinbreng, zelfs meerderheidsaandeelhouder van de Quadrum-holding zijn geworden door een voorwaardelijke investering van 10 miljoen euro in het genoemde fonds, gefinancierd via Wilink… maar nooit nagekomen: in februari 2021 besloot de veronderstelde nieuwe meerderheidsaandeelhouder zich uiteindelijk terug te trekken, verwijzend naar een vertrouwensprobleem. Ondertussen stelde de raad van bestuur van Quadrum, die de dag na deze plotselinge terugtrekking bijeenkwam, uitdrukkelijk vast dat de door Dominique Dejean gestelde dure voorwaarden “misbruik” waren, gezien het feit dat laatstgenoemde niet heeft voldaan of heeft laten voldoen aan de beloofde liquiditeiten, waardoor hij de financiële gezondheid van het fonds in gevaar bracht.
Dominique Dejean blijft na herhaaldelijke pogingen om contact op te nemen tot nu toe onbereikbaar.
En de SRIW?
Reeds in 2016 kon Wilink, destijds de grootste Waalse verzekeringsmakelaar en derde op nationaal niveau, rekenen op een achtergestelde lening van de SRIW (nu Wallonie Entreprendre). Dit betreft een belofte van publieke middelen die bepaald niet onbelangrijk is, met een omvang van bijna 10 miljoen euro over 8 jaar, waarvan Wilink (en later AFI Belgium) nauwelijks een tiende heeft terugbetaald. Wallonie Entreprendre heeft dan ook snel een conservatoir beslag ingesteld op de nog door AFI Belgium gehouden belangen die op de balans stonden. Maar gezien de lopende liquidatie lijkt volledige terugbetaling van de lening hoogst onwaarschijnlijk.
En de FSMA?
Voor deze derde gedupeerde partner, die niet aarzelt om te spreken van een “Ponzi- of Madoff-systeem”, zijn er veel enkelvoudige en behoorlijk onduidelijke financiële transacties van België naar Luxemburg voorafgaand aan twee nauw verwante faillissementsverklaringen. “Het minste wat we hopen, is dat de toezichthoudende instanties in beide landen, die tot nu toe vreemd genoeg passief zijn geweest, dit kluwen snel ontwarren zodat we snel weten wie er baat bij heeft gehad.”, besluit hij.