Anderhalf jaar geleden was Helena volledig onbekend bij het grote publiek en volop bezig met haar hogere studies. Na een deelname aan de Franse Star Academy is het leven van de singer-songwriter uit Brainelndielijk veranderd.
Helena veroverde de harten van de Belgen en Fransen door de halve finale van het beroemde programma te bereiken en kende drie grote successen met haar singles “Aimée voor echt“, “Summer body” en “Mauvais garçon“. Op 14 maart onthult ze haar eerste album, simpelweg getiteld ‘Hélé’.
Dankzij haar nabijheid tot het publiek en authenticiteit heeft Helena een steeds trouwer en meer betrokken fanbase opgebouwd. Ze won afgelopen herfst ook de titel Belgs Ontdekking van het Jaar 2024 bij de NRJ Music Awards en maakt zich klaar om haar album te verdedigen tijdens een tournee door Frankrijk en België.
Hoe is de muziek bij jou gekomen? We kunnen ons voorstellen dat het niet begon met de Star Academy…
Het kwam via de dans, die ik veel beoefende van mijn vijfde tot zestiende jaar. Als je van dansen houdt, houd je uiteraard ook van muziek. Toen stopte ik abrupt met de dans vanwege verveling en gezondheidsproblemen. Ik moest die passie compenseren. Toen ben ik me gaan richten op zang en vooral op piano. Op mijn zestiende begon ik piano te spelen en op mijn achttiende kreeg ik mijn piano. Ik leerde piano volledig autodidactisch. Ik had toen niet gedacht dat muziek mijn leven zou worden. Ik hield ervan, van zingen, maar voor niemand, en ik had geen specifieke behoefte om de mening van mijn naasten te horen omdat zingen voor mij iets heel intiems was. En plotseling, zonder te weten waarom of hoe, besloot ik me in te schrijven voor de Star Academy.
Was het impulsief?
Ja, absoluut! Ik was totaal naïef, zonder te veel na te denken over wat ik deed noch waarom. Het was bijna alsof ik iets ondeugends deed. Want ik had het niet nodig. Ik was dolgelukkig in mijn leven, mijn studie, met wat ik deed met mijn familie. Er was geen gevoel van uitlaatklep om mezelf iets te bewijzen. Ik denk dat ik wilde weten wat mensen van mij vonden, of wat ik deed goed was of niet.
Hoe reageerden je ouders toen ze hoorden dat je was geselecteerd voor de Star Academy?
Mijn ouders wisten dat ik zong maar hadden me nog nooit echt gehoord. Maar omdat ik altijd heel consciëntieus ben geweest en veel naar hen heb geluisterd, dachten ze dat ik een jaar van gekte, een pauze, verdiende. Ik zat precies tussen mijn bachelor en mijn master, een perfect moment om even een break te nemen. En als ik werd gekozen uit 20.000 kandidaten, was dat voor hen een teken.
Wanneer begon je bij de Star Ac te geloven in een mogelijke overwinning?
In het begin ging het mij alleen om de tour. Ik dacht dat het me een goede boost zou geven, me met het podium en publiek kennis zou laten maken. Maar dan bereikte ik de halve finale. Op dat moment realiseer je je dat je een kans van één op vier hebt om de show echt te winnen, en het wordt serieus.
Hoe ging je om met plotselinge bekendheid buiten het programma?
Ik denk dat niemand is voorbereid op zo’n verandering. We zijn niet opgevoed om plotseling deze emoties tegenover ons te ervaren. Niemand is er klaar voor. In het begin is het moeilijk, maar je went eraan. En bij mij met veel naïviteit. Toen ik terug in België was, wilde ik mijn familie en vrienden zien, uitgaan. Ik wilde doen wat ik altijd deed.
Was dat mogelijk?
Als je ervoor kiest dat je leven niet verandert, dan verandert het ook niet. Ik ga nog steeds uit en doe precies wat ik altijd deed. Ik let wel meer op, maskeer mezelf misschien iets meer. Maar ik heb mijn leven behouden, met mensen die me op straat herkennen en foto’s vragen… Ik ben eraan gewend en voorbereid geraakt.
Je artiestencarrière is meteen van start gegaan, met verschillende succesvolle singles in verschillende stijlen… Had je dat verwacht?
Nee, absoluut niet. Niemand verwacht dat. Je kunt niet weten hoe het publiek zal reageren of geraakt zal worden. Dankzij de Star Ac’ hebben mensen eerst de persoon die ik ben leren waarderen, zelfs voordat ze mijn muziek kenden, wat erg zeldzaam is. We beginnen niet vanaf niets. Een onafhankelijke artiest die niet bekend is bij het publiek, heeft natuurlijk niet hetzelfde impact. Voor mij was het de Star Ac’ die deze basis legde.
Waar zullen de komende maanden van gemaakt zijn, nu je eerste album uit is?
We hebben een ‘kleine tour’ die toch wel een Olympia en tien Franse data omvat en twee Ancienne Belgique (12 mei en 5 juni). Dan zijn er de festivals deze zomer (Ronquières Festival op 2 augustus en de Solidarités op 23 augustus), gevolgd door een tournee langs de zéniths in oktober in Frankrijk, met ook twee Forest National (8 en 9 december), wat echt enorm is! In feite is het een Star Ac’-tournee, met minder data en alleen voor mij!
Over je album gesproken, in een van de nummers praat je over je relatie met je piano. Heeft die je echt laten leven?
Dit nummer vertelt het liefdesverhaal tussen mijn piano en mij, vanaf het begin tot nu. Ik hou van dit nummer. Daarom is het ook het eerste nummer van het album.
Er zijn geen duo’s op je album?
Nee, en dat was volledig opzettelijk omdat ik echt persoonlijke verhalen vertel, episodes uit mijn leven. Ik zag niemand mijn woorden zingen. Het voelde te persoonlijk om te delen.
Laten we afsluiten met deze Forbes 30 under 30 prijs. Hoe heb je dat ervaren?
Het is geweldig om zo beloond te worden. Het doet deugd om te weten dat mensen aan mij hebben gedacht voor deze nominatie. Het laat je zien dat al dat werk niet voor niets was. Het is een bekroning, ondanks dat het pas een jaar is. Ik voel me bevoorrecht en erkend, en dat is wat elke artiest zoekt.
