Felix De Laet, alias Lost Frequencies, is de meest beluisterde Belg ter wereld. Afgelopen zomer overschreed de grootste hit van de Brusselse dj de één miljard streams op Spotify, als eerste Belgische artiest. Maak kennis met een lowkey fenomeen.
Felix De Laet, alias Lost Frequencies, is de meest beluisterde Belg ter wereld. Afgelopen zomer overschreed de grootste hit van de Brusselse dj de één miljard streams op Spotify, als eerste Belgische artiest. Maak kennis met een lowkey fenomeen.
Wie is de meest beluisterde Belgische artiest ter wereld? De meeste mensen denken aan Stromae, Angèle, Damso, Dimitri Vegas & Like Mike. Maar afgelopen zomer kaapte Felix De Laet de titel voor ieders neus weg.
De koning van de Tropical House, een genre housemuziek met vrolijke klanken en een ontspannen ritme, is toegetreden tot de rangen van streamingmiljardairs. Een primeur voor een Belgische artiest. Zijn hit Where are you now rondde afgelopen zomer de kaap van een miljard streams op Spotify. Sinds die mijlpaal kwamen daar nog eens 138 miljoen streams bij. En zojuist heeft de Brusselaar een tweede track over de miljardgrens getild: zijn eerste productie en de track die hem in 2014 naar de top van de hitlijsten katapulteerde, Are you with me.
De artiest mag dan een enorme aanhang hebben, hij blijft bescheiden en discreet. Voor hem geen Italiaanse of Duitse racewagens op de parking van een klein landgoed in Gstaad of Saint-Tropez. Hij woont nog altijd in Brussel, in de buurt waar hij is opgegroeid. Achter Lost Frequencies gaat nog altijd Felix schuil, een dertiger met het gezicht van een engel, een rond brilletje boven een zachte blik. Een cijfermens die aan een studie management was begonnen voor hij in 2014, amper 20 jaar oud, in een draaikolk van succes terechtkwam.
Tien jaar later blijven de precieze cijfers nog altijd onbekend. Wat hebben de miljarden streams en de honderden concerten en sets opgeleverd? Geen commentaar. Volgens gespecialiseerde websites zouden de streams op Spotify slechts enkele miljoenen dollar opleveren – voor zijn drie grootste hits heeft Spotify hem minimaal 8,4 miljoen dollar betaald. Maar de liveoptredens zijn het grootste deel van de ijsberg. Het voorbije decennium heeft hem naar de top van de elektronische muziek gebracht, maar Felix De Laet praat liever niet over zijn inkomsten. Het enige wat hij loslaat, is dat hij zijn vermogen samen met zijn familie beheert en dat hij investeert in vastgoed. En een deeltje in passieprojecten.
Tien jaar geleden veranderde Felix De Laet in Lost Frequencies. Welke indruk heeft dat decennium op jou gemaakt?
Felix De Laet: Het was allemaal een beetje vreemd. Toen ik begon, was mijn grootste vrees dat ik een one-hit wonder zou worden. Heel wat dj’s maken een nummer dat aanslaat, toeren een jaar of twee en verdwijnen van de aardbol. Dat was mijn angst. Kon ik terugkomen na Are You With Me? Tien jaar later zit ik hier. Het is een raar gevoel dat ik dankzij mijn muziek naar een land kan reizen, de cultuur kan ontdekken en mijn ding doen. Ik voel me behoorlijk gezegend.
Had je verwacht dat je de grens van het miljard streams op Spotify zou passeren?
We volgden het op de voet. We bekeken het gemiddeld aantal luisterbeurten per dag, dus we zagen het twee maanden van tevoren al aankomen. Heel opwindend. En het gaf ons de kans om onze social media releases goed voor te bereiden.
Je bent nu de meest beluisterde Belgische artiest op de streamingplatforms. Maar in België zijn Angèle, Stromae en Damso bekendere namen. Geen sant in eigen land?
Mijn muziek is Frans noch Nederlands. Ik ben dus minder bekend in België. Ik ben zelf geen zanger en ik ben niet prominent aanwezig in mijn nummers, videoclips of zelfs op het podium. De link tussen het personage en de muziek is minder vanzelfsprekend. Mijn muziek wordt vooral veel beluisterd in het buitenland. Het is gewoon wat het is, je kunt er weinig aan doen.
Ben je dan teleurgesteld?
Mijn project wordt soms onderschat. Maar dat is geen doel op zich. Mijn doel is om muziek te kunnen maken en die met zoveel mogelijk mensen te delen. Dat gezegd zijnde, over het algemeen gaat het erg goed in België. Ik heb het geluk gehad om op te treden in Vorst Nationaal, de Lotto Arena en Tomorrowland. Dit jaar ga ik wat intiemere shows doen in België omdat ik hou van de clubsfeer.
Je woont in Brussel. Is dat nog altijd je thuisbasis?
Ik ben weg van Brussel. Hier heb ik mijn familie en vrienden. Ik houd van de sfeer, de mensen zijn allemaal super relaxed, het is een hele chille vibe. En ik kan doen wat ik wil. Ik heb mijn studio, ik heb mijn flat. Brussel is ook heel handig als je veel moet reizen. De luchthaven is erg goed. En vanaf het Zuidstation kun je gemakkelijk naar Parijs, Londen of Amsterdam.
Heb je wel eens zin om naar het buitenland te verhuizen?
Als ik ergens anders zou moeten wonen, denk ik in de eerste plaats aan Japan, Tokio. Het land intrigeert en fascineert en het heeft een sfeer die me betovert. Elke keer als ik er ben, word ik verliefd op de stad en het land. De natuur wordt er goed verzorgd en alles is er proper. De cultuur, de architectuur … Ik ben gepassioneerd door zoveel dingen in Japan.
“Elke keer als ik terugkeer, zeg ik tegen mezelf dat België toch echt een geweldig land is om te wonen.”
Door veel te reizen kun je België op een speciale manier bekijken. Hoe zie je het land van op een afstand?
Elke keer als ik terugkeer, zeg ik tegen mezelf dat België toch echt een geweldig land is om te wonen. Mensen in Parijs, Amsterdam of Londen wonen in kleinere huizen tegen veel hogere prijzen. We hebben hier een comfortabele levensstijl. Brussel is een geweldige stad waar veel te doen is. Ik vind het heerlijk als ik thuiskom. En ik hou van de regen.
Echt?
Ja echt. Het is een goed excuus om in de studio te zitten. Mocht ik in een land wonen waar de zon altijd schijnt, ik zou nooit in de studio geraken (lacht).
Is de regen ook een bron van inspiratie?
Het is een sfeer.
Wat zijn je inspiratiebronnen?
Technisch gezien zijn er heel wat dj’s en producers die indruk op me maken. Qua schrijven en klankkleur houd ik van indierock. Van de Belgische artiesten vind ik Girls in Hawaii heel goed. Voor mijn muziekproducties haal ik veel inspiratie uit die akoestische sfeer vol klanken. Het zijn de harmonieën en de algemene sfeer die me raken, meer dan de techniek en de eigenlijke productie van een nummer.
Hoe ziet een typische dag eruit voor Felix De Laet?
Ik sta graag vroeg op om naar de sportschool te gaan, te zwemmen, boks- of spinninglessen te volgen. Ik kom thuis, check mijn e-mails en probeer om mijn werk ‘s ochtends al af te krijgen. Tussen de middag eten we vaak samen als gezin, omdat we allemaal samenwerken. ‘s Middags neem ik tijd voor mezelf, voor de studio, de muziek, creatief werk. Ik vermijd dan verplichtingen omdat die mijn creativiteit blokkeren.
En om te ontspannen?
Ik ga graag naar zee, kitesurfen.
Wat is je favoriete badplaats?
Knokke. We gaan er vaak naar het huis dat de familie er heeft. Mijn oma is er elk weekend, we zijn er altijd welkom. Er hangt een heel leuke sfeer.
Waar ga je uit in Brussel?
Niet naar nachtclubs. Daar ga ik al genoeg naartoe. Als ik ergens heen ga, is het een leuke bar om iets te drinken. Als er een band of dj is die ik leuk vind of ken, ga ik er waarschijnlijk wel naartoe, waar ze ook zijn. Als ik uitga, is het eerder om een artiest of een concert te zien.
2024 is in veel landen een verkiezingsjaar. Ben je geïnteresseerd in politiek?
Politiek interesseert me, maar niet voor mijn project. Ik breng een boodschap van verbondenheid. Als ik mijn mening zou geven over bepaalde ideeën, zou dat de sfeer ondermijnen die ik wil creëren. Mijn persoonlijke leven staat los van mijn professionele project. En ik blijf discreet over mijn familie en vrienden.
Je hebt gestudeerd in het Nederlands. Was dat een bewuste keuze?
Mijn ouders hebben me naar een Vlaamse school gestuurd. Mijn moeder is een Franstalige Antwerpenaar. Ik ging naar de lagere school in Elsene, op de Sint-Lutgardisschool. Daarna heb ik een jaar op Sint-Jan Berchmans gezeten, maar dat is niet zo goed afgelopen. Daarna ging ik naar een internaat in Melle, bij Gent. Daar ben ik 4 jaar gebleven.
Waarom lukte het niet op Sint-Jan Berchmans?
Ik denk dat ik misschien iets te jong was. Van mijn tijd in Melle heb ik echt genoten. Het heeft me geholpen om te groeien. Uiteindelijk heb ik mijn middelbaar afgemaakt in Sint-Genesius-Rode, in het Onze-Lieve-Vrouwinstituut.
Je sprak dus Nederlands op school en thuis Frans?
Precies.
Daarna ging je studeren aan de hogeschool.
Ik heb een jaar aan de IHECS gestudeerd. Na zes maanden ben ik naar Californië gegaan om er Engels te leren.
Studeren, was dat een verplicht nummer?
Het was de bufferruimte waarin ik mijn muziek kon uitproberen. Het gaf me tijd. Ik hoopte dat mijn muzikale project van de grond zou komen. Toen ik terugkwam uit Californië deed ik een trimester bij de Solvay Business School, waar ik goede punten kreeg. Daarna werd ik benaderd door een muzieklabel in Amsterdam. Ik ging erheen in de auto van mijn moeder. Ik was door het dolle heen. Ik stuurde ze elke week een nummer. Uiteindelijk buisde ik mijn jaar op Solvay.
Je gedachten zaten al ergens anders?
Ik wilde muziek maken en ik kreeg kansen.
“De universiteit moedigde me aan om het te proberen.”
Steunden je ouders je?
Mijn vader ging met me mee naar Tomorrowland Brazilië. Het was mijn derde jaar op de universiteit. Als ik zakte, zou ik me niet opnieuw kunnen inschrijven of ik moest het volledige collegegeld betalen. Ik heb toen contact opgenomen met de universiteit. Ze apprecieerden mijn ondernemersgeest en ze moedigden me aan om het te proberen. Als het niet lukte, kon ik me altijd opnieuw inschrijven. Dat was een geruststelling.
Félix De Laet veranderde in Lost Frequencies. Waar kwam die naam vandaan?
Ik had verschillende projecten. Op een gegeven moment ben ik het project Lost Frequencies begonnen
omdat ik absoluut met vocals wilde werken, met zangers. Het enige wat ik had was een computer – geen studio, geen microfoon. De enige manier waarop ik vocals kon doen was door oude liedjes te samplen, “Lost Frequencies”, die ik me op een bepaalde manier heb eigen gemaakt.
Lost Frequencies is een winstgevend merk geworden. Wie beheert het financiële aspect?
Ik heb samen met mijn moeder en mijn broer een vennootschap opgericht. We hebben altijd al een baksteen in onze buik gehad. Mijn vader is architect. Ik geef niet veel geld uit. Ik probeer te investeren in een mooi gebouw dat we renoveren en proberen te verhuren omdat het iets is waarmee we ons amuseren. We vinden het leuk om een gebouw te renoveren, dat we een gebouw mooier kunnen maken. Het is iets wat we als familie doen en een manier om mijn toekomst veilig te stellen. De muziek blijft misschien niet eeuwig duren.
Geen blinkende sportwagens voor jou?
Nee, ik heb twee auto’s gekocht die de hele familie gebruikt.
Er is die baksteen, maar je investeert ook in andere projecten: een collectie voor Bellerose, het ginmerk Ocus en Unlocked, een organisatie voor e-sports-evenementen.
Unlocked kwam nog voor covid naar ons toe. Mijn oudere broer, een gamer, zei meteen: «Ga ervoor!” Bellerose is dan weer de neef van mijn moeder. We hebben samen een collectie gemaakt. En ik ben een groot ginliefhebber. Ik wilde iets Made in Belgium. Met distilleerderij Wilderen hebben we samen een proeverij gedaan en de uiteindelijke smaak van de gin bepaald. We hebben er trouwens enkele prijzen mee gewonnen. Het is meer een passie dan iets anders.
Heb je nog andere passies? Andere investeringen die je op het oog hebt?
Het is mijn droom om een grote hangar in Brussel te kopen en daar veel studio’s te bouwen, om het producerswerk in België te stimuleren. In Nederland hebben heel wat dj’s dat soort projecten uitgevoerd – Martin Garrix, Afrojack … België zit vol getalenteerde producers. Jammer genoeg heb ik niet veel contact met hen, voornamelijk omdat ik veel in het buitenland zit. Het zou geweldig zijn om een community van producers van elektronische muziek te hebben. Samenkomen op dezelfde plaats, praten over muziek en productie.
Het is mijn droom om een grote hangar in Brussel te kopen om het producerswerk in België te stimuleren
Je hebt ook je eigen label gelanceerd.
Laten we het zo zeggen, ik had vroeger een label maar ik ben ermee gestopt. Toen Where are you now van de grond kwam, had ik niet meer de tijd om naar alle muziek te luisteren, feedback te geven, te helpen met producties enzovoort. Ik heb dat in de koelkast gezet maar de structuur is er nog. Als ik iets speciaals ontdek, kunnen we het nog altijd doen, maar het is niet langer mijn prioriteit.
Hoe zijn je banden met Tomorrowland?
Mijn manager werkt samen met Tomorrowland. Ik ga naar bijna elk Tomorrowland-evenement. Ze hebben elke keer een geweldige vibe. De meeste succesvolle Belgische artiesten spelen er: Henri PFR, Charlotte Dewitte, Netsky, The Magician … Ik kan het ook heel goed vinden met de jongens van Tomorrowland. Ik speel nu al zeven jaar elke wintereditie in Brazilië of op de normale editie. Ze hebben veel gereisd, ze zijn benieuwd naar de shows die ik in het buitenland doe. Ik heb veel met ze samengewerkt. We hebben een goede relatie.
Lost Frequencies, is dat iets voor op een groot podium, een groot festival, of een kleine intieme club?
Ik hou van allebei, het is een heel andere sfeer.
Hoe zie je de komende tien jaar?
Afgelopen december had ik een gesprek met mijn manager. Hij zei: «Dit is wat we kunnen doen in 2024.” Om eerlijk te zijn vind ik het al fantastisch als we hetzelfde kunnen doen als in 2023. We hebben een aantal geweldige festivals gedaan en onze muziek is goed ontvangen door de fans. Ik hoop dat het project de komende tien jaar nog wordt gefinetuned en unieker wordt, anders dan wat de andere elektronische artiesten kunnen bieden.
