Wetenschappers hebben een baanbrekende ontdekking gedaan die ons beeld van de aardmantel en de geologische geschiedenis van onze planeet volledig kan veranderen. Twee gigantische ondergrondse formaties zijn gevonden, elk 1.000 kilometer hoog, diep onder het aardoppervlak – meer dan 100 keer hoger dan de beroemde Mount Everest. Deze ontdekking biedt ons nieuwe inzichten in de structuur van de aarde en stelt onze huidige ideeën over mantelbewegingen op de proef.
Waar bevinden deze formaties zich?
De ontdekte structuren liggen op een verbazingwekkende diepte van 1.931 kilometer onder de aardkorst. Ze zijn gesitueerd onder twee specifieke gebieden: Afrika en de Stille Oceaan. Deze kolossen, bekend als Large Low Seismic Velocity Provinces (LLSVPs), bestaan uit compact, oud materiaal dat mogelijk miljarden jaren terug is gevormd. Dit soort materiaal heeft de tand des tijds doorstaan.
De grootte van deze structuren, in vergelijking met Mount Everest – waarvan de top “slechts” 8,8 kilometer boven zeeniveau reikt – benadrukt hun immense omvang en belang voor ons begrip van de geologische wereld.
Wat betekent deze ontdekking en hoe werd ze gedaan?
De ontdekking werd gepubliceerd in het gerenommeerde tijdschrift Nature en kwam aan het licht dankzij de analyse van seismische golven, ontstaan na krachtige aardbevingen. Wetenschappers vermoeden dat deze LLSVPs resterende delen zijn van oude tektonische platen die tijdens een proces dat we subductie noemen, in de mantel zijn gezonken. Dit wijst erop dat er delen van de mantel bestaan die als stabiele formaties meer dan 4 miljard jaar oud zijn.
Deze bevindingen dagen eerdere opvattingen over een constant veranderende mantel uit. Het blijkt nu dat sommige delen veel stabieler zijn dan voorheen gedacht, wat ons ertoe aanzet om anders te denken over de interne dynamiek van de aarde.
Hoge temperaturen en de implicaties
Een ander opmerkelijk detail over deze LLSVPs is hun temperatuur: ze zijn niet alleen enorm, maar ook warmer of heter dan hun directe omgeving. Dit bemoeilijkt ons begrip van mantelbewegingen. Onderzoekers onderzoeken of deze stabiele gebieden waardevolle aanwijzingen kunnen bieden omtrent de vroegere toestand van de aarde.
Met behulp van moderne technologie hopen wetenschappers nog meer geheimen van onze planeet te onthullen. Zo is er gewerkt aan een nieuw 3D-model dat de zwakke punten in de mantel in kaart brengt. Dit model maakt gebruik van wereldwijde oscillaties om meer details te tonen over de warmte en samenstelling diep in de mantel.
Een nieuwe kijk op onze wereld
Deze ontdekking toont aan dat er nog veel te leren valt over wat zich onder ons bevindt. Terwijl Mount Everest als hoogste berg boven de grond schittert, bevatten de diepe lagen van de aarde enorme structuren die ons begrip uitdagen en ons een nieuwe kijk op onze planeet geven.
De resultaten suggereren ook dat er langlevende provincies in de diepe mantel zijn die totaal anders zijn dan we voorheen dachten. Deze inzichten kunnen wetenschappers helpen om historische processen zoals mantelconvectie beter te begrijpen, wat essentieel is voor het begrijpen van aardbevingen en vulkanische activiteit.
Deze vondst nodigt ons uiteindelijk uit om opnieuw naar onze wereld te kijken en stimuleert verder onderzoek naar de mysteries die nog altijd diep onder onze voeten verborgen liggen.
