Momenteel vindt er in Jeruzalem een fascinerende opgraving plaats in de Heilig Grafkerk, een locatie met een rijke historie en grote religieuze betekenis. Volgens de overlevering werd Jezus Christus hier gekruisigd en begraven. Dankzij recente ontdekkingen krijgen we een vernieuwd beeld van het verleden. De vondsten bieden niet alleen inzicht in de Bijbelse verhalen, maar laten ook zien hoe de regio door de eeuwen heen is veranderd.
Historische betekenis van de Heilig Grafkerk
De Heilig Grafkerk bevindt zich op de bekende plek Calvarie, waar Jezus werd gekruisigd, en trekt sinds de vierde eeuw pelgrims aan. De kerk werd oorspronkelijk opgericht in 326 na Christus en is sindsdien meerdere malen herbouwd, vooral na de verwoesting in 1009 na Christus door de islamitische leider Al-Hakim bi-Amr Allah. Het huidige gebouw weerspiegelt grotendeels de bouwstijl van de Kruisvaarders.
Oorspronkelijk was de plaats van Calvarie een steengroeve. Na verloop van tijd werd deze steengroeve verlaten en in de eerste eeuw na Christus omgevormd tot landbouwgrond en een begraafplaats. Francesca Stasolla, een vooraanstaand archeoloog, legt uit: “De steengroeve werd geleidelijk verlaten en na het einde van de steenwinning gebruikt voor landbouwgebieden en graven.”
Opmerkelijke ontdekkingen
Tijdens de opgraving zijn opmerkelijke vondsten gedaan die bijna 2.000 jaar oud zijn. Er zijn onder andere resten ontdekt van een oude Romeinse structuur, olijfbomen, wijnstokken, zaden en pollen – aanwijzingen voor het bestaan van een historische tuin. Deze ontdekkingen sluiten goed aan bij het verslag in het Nieuwe Testament, specifiek Johannes 19:41, waarin een tuin wordt genoemd op de plek waar Jezus gekruisigd en begraven werd.
Stasolla vertelt enthousiast: “Het bewijs van de oude tuin kwam in de vorm van zaden en pollen”, wat ons een duidelijker beeld geeft van hoe deze plek er vroeger uitzag. Deze archeobotanische vondsten zijn boeiend, omdat ze overeenkomen met de beschrijvingen in de Bijbel.
Betekenisvolle artefacten
Naast de biologische resten zijn er ook artefacten gevonden zoals keramiek, metalen en glas, waarvan sommige dateren uit de IJzertijd. Deze voorwerpen geven een beeld van de menselijke activiteit en benadrukken de historische betekenis van dit gebied als pelgrimsoord sinds de vierde eeuw. Stasolla zegt: “Keramiek, metalen, glas… [allemaal] documenteren zowel de bewoning van het gebied als de aanwezigheid van gelovigen en pelgrims.”
Deze vondsten leveren waardevolle gegevens op over hoe Jeruzalem zich langzaam ontwikkelde tot een centrum voor christelijke verering. Zoals Stasolla aangeeft: “Archeologie biedt ons gegevens die geïnterpreteerd en gehistoriseerd moeten worden,” wat ons helpt om de verhalen stap voor stap te reconstrueren.
Een blik op de toekomst
Op dit moment zijn de opgravingen tijdelijk gepauzeerd vanwege de paasvieringen, een belangrijke periode in Jeruzalem. Maar men verwacht het werk daarna snel te hervatten. Het doel is om nog meer te ontdekken over dit bijzondere deel van Jeruzalem en het rijke verleden dat eraan verbonden is. Francesca Romana Stasolla vat het treffend samen: “De echte schat die we onthullen, is de geschiedenis van de mensen die deze plek hebben gevormd door hun geloof te uiten.”
Of men nu gelooft in de verhalen of niet, het blijft een feit dat generaties lang mensen diep betekenis aan deze plek hebben gegeven. Deze geschiedenis vormt een belangrijk onderdeel van zowel hun eigen leven als dat van Jeruzalem zelf.
