Beleggers in aandelen zijn dol op Warren Buffett. Hij heeft zijn verbazingwekkende beleggingssucces niet alleen te danken aan zijn scherpzinnige inzicht in consumentengedrag, maar ook aan zijn vermogen om financiële koopjes te spotten.
Warren Buffett is een soort nationale held. Sinds 1965 heeft zijn Berkshire Hathaway een samengesteld jaarlijks rendement van 19,8% opgeleverd, vergeleken met 10,2% voor de S&P 500 Index, wat resulteert in een waarde die 140 keer hoger is dan wanneer je 59 jaar lang bij de large-cap index blijft. Hij is de zesde rijkste persoon ter wereld met een nettowaarde van 133 miljard dollar, waarvan hij beloofd heeft het aan filantropische doelen te geven. Buffett dwingt onmiddellijk geloofwaardigheid af wanneer hij zijn gedachten over beleggen en het leven communiceert, zoals hij genereus heeft gedaan voor zijn aandeelhouders met jaarlijkse brieven en vergaderingen.
Buffett kreeg de bijnaam ‘Oracle of Omaha’ vanwege zijn duidelijke uitleg over beleggen op de aandelenmarkt en het bezitten van een bedrijf, ondernemingen waarin veel mensen falen omdat emoties van angst en hebzucht op ongelegen momenten toeslaan. De modus operandi van Buffett is om een bedrijf te vinden dat hij leuk vindt, zich erin te kopen en het voor altijd te behouden.
De jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van Berkshire Hathaway afgelopen weekend was de eerste voor Buffett, die 93 is, sinds Vice Chairman Charlie Munger afgelopen november op 99-jarige leeftijd overleed. Het was duidelijk dat Buffett in een andere dynamiek opereerde zonder zijn strijdlustige sidekick, die de lange toespraken van Buffett zo vaak aanvulde met scherpe opmerkingen en scherpe oneliners. Buffett miste duidelijk het gezelschap van zijn vriend. Op een gegeven moment, nadat hij klaar was met het beantwoorden van een vraag over elektriciteitsopwekking in Utah, draaide Buffett zich instinctief naar links en zei: “Charlie?” Charlie was er niet. De stoel werd bezet door Buffett’s gezalfde opvolger, Greg Abel, Chairman en CEO van Berkshire Hathaway Energy en sinds 2018 Vice President of Non Assurance Operations.
Forbes doet al sinds november 1969 verslag van de tovenarij met aandelen van Buffett, het jaar waarin we ons eerste profiel van hem publiceerden: “How Omaha Beats Wall Street” (Hoe Omaha Wall Street verslaat). Op dat moment had zijn Buffett Partnership een vermogen van $ 100 miljoen. Tegenwoordig bedraagt het vermogen van Berkshire Hathaway ruim $ 1 biljoen.
De overkoepelende strategie van Buffett is in de loop der jaren geëvolueerd, grotendeels dankzij het advies dat hij kreeg van Munger. Buffett begon zijn carrière als een op getallen gebaseerde Graham en Dodd koopjesbelegger, maar meer recentelijk zijn zijn grote successen voortgekomen uit het bezitten van duurzame franchises tegen redelijke prijzen. De buitenproportionele posities van Berkshire Hathaway in iconische bedrijven zoals Coca-Cola (KO), American Express (AXP) en Apple (AAPL) en bedrijven die volledig eigendom zijn van Berkshire, zoals GEICO, zijn de belangrijkste motoren geweest van Berkshire’s zes decennia durende beleggingssucces.
Top 10 aandelen van Berkshire Hathaway
Tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van dit jaar lieten de opmerkingen van Buffett over enkele van zijn grootste posities zien hoeveel hij gebruikmaakt van gedragspsychologie om veel van zijn posities te sturen. Gezien zijn jarenlange ervaring is veel ervan intuïtief.
Het beoordelen van de algemene angst- en hebzuchtniveaus onder beleggers is altijd al een leidraad geweest voor waardebeleggingen bij Berkshire Hathaway. In 1964 kocht Buffett aandelen American Express nadat één van de bedrijven die het financierde, was betrapt op het verhandelen van frauduleuze slaolie. Door die angst daalde het aandeel Amex met meer dan 50%, maar het herstelde zich later en steeg toen de angst wegebde. Berkshire Hathaway bezit vandaag de dag nog steeds American Express aandelen – meer dan $36 miljard waard – met een rendement van maar liefst 25.966% over de afgelopen 50 jaar. Buffett’s investering van $5 miljard in Goldman Sachs op het hoogtepunt van de financiële crisis in 2008 is een ander voorbeeld van zijn uitbuiting van extremen in beleggersgedrag voor winst.
Hieronder volgen enkele hoogtepunten van de aandeelhoudersvergadering van Berkshire Hathaway in Omaha in 2024, met speciale aandacht voor hoe gedragspsychologie van invloed is op enkele van de grootste holdings, zoals Apple, dat nu 43,3% van Berkshire’s aandelenportefeuille van 336,9 miljard dollar vertegenwoordigt.
In de loop der jaren zijn Buffett en Munger bedreven geraakt in het inschatten van de kracht van consumentenvoorkeur. Buffett ging in op het belang van psychologie met voorbeelden van hoe hij die inzichten heeft gebruikt om investeringsbeslissingen te nemen.
Buffett: mensen hebben gespeculeerd over hoe ik besloot om echt veel geld in Apple te steken. Eén ding waar Charlie en ik allebei veel van hebben geleerd, is consumentengedrag. Dat betekende niet dat we dachten dat we een meubelzaak konden runnen of zo, maar we hebben wel veel geleerd toen we een meubelketen in Baltimore kochten. We realiseerden ons al snel dat het een vergissing was, maar die vergissing maakte ons wel beter in het nadenken over hoe het kapitaalallocatieproces eruit zou zien en hoe mensen zich in de toekomst waarschijnlijk zouden gedragen met warenhuizen en allerlei andere dingen waar we ons niet echt op zouden hebben gericht. Daar hebben we dus iets van geleerd over consumentengedrag. We hebben niet geleerd hoe we een warenhuis moeten runnen.
De volgende was See’s Candies, ook een studie van consumentengedrag. We wisten niet hoe we snoep moesten maken. Er waren allerlei dingen die we niet wisten, maar gaandeweg leerden we meer over consumentengedrag. Dat soort achtergrond, op een heel algemene manier, leidde tot de studie van consumentengedrag in termen van de producten van Apple.
Ik denk dat psychologen het ‘apperceptieve massa’ noemen. Er komt iets voorbij dat een heleboel waarnemingen die je hebt gedaan en kennis die je hebt, overneemt en dan kristalliseert je denken in actie, grote actie in het geval van Apple. Ik denk dat mijn geest apperceptieve massa heeft bereikt, waar ik eigenlijk niets over weet, maar ik ken het fenomeen als ik het ervaar.
Misschien heb ik dit voorbeeld al eerder gebruikt, maar als je met de meeste mensen praat, hebben ze een iPhone en hebben ze een tweede auto. De tweede auto kost ze 30.000 of 35.000 dollar. Als ze moeten kiezen tussen de iPhone nooit meer kunnen gebruiken of de tweede auto weg, dan geven ze de tweede auto op. Nu denken mensen niet op die manier na over hun aankopen, maar ik denk na over hun gedrag en zo beslissen we gewoon zonder het te weten.
Ik weet het niet. Misschien zit er wel een klein mannetje in de iPhone of zo. Ik heb geen idee hoe het werkt, maar ik weet wel wat het betekent. Ik weet wat het betekent voor mensen en ik weet hoe ze het gebruiken. Ik denk dat ik voldoende kennis over consumentengedrag heb om te weten dat het één van de beste producten is, misschien wel het beste product aller tijden en de waarde die het biedt is ongelooflijk.
Ik zag het bij GEICO toen ik er in 1950 naartoe ging. Ik wist niet precies wat ik zag, maar (GEICO CEO) Lorimer Davidson leerde me op een zaterdag in vier uur tijd genoeg over wat autoverzekeringen waren. Ik wist wat een auto was en ik wist wat er door de hoofden van de mensen ging. Ik wist dat ze het niet graag afsloten, maar ik wist ook dat ze niet zonder auto konden, dus dat was best interessant. Dat was interessant. Ik kreeg allerlei ideeën in mijn hoofd toen ik daar op die zaterdagmiddag zat. Als je iemand een goed product kunt aanbieden, goedkoper dan het andere en iedereen moet het kopen dan is het heel aantrekkelijk om daarmee zaken te doen.
Er is nauwelijks een bedrijf dat wereldwijd zo goed zaken doet als Coca-Cola. Ik bedoel, ze zijn de favoriete frisdrank in iets van 170 of 180 van de 200 landen. Dit zijn ruwe schattingen van een paar jaar geleden, maar dat niveau van acceptatie wereldwijd is buitengewoon.
Becky Quick van CNBC merkte op dat uit het recente kwartaalrapport van Berkshire bleek dat het 115 miljoen aandelen Apple had verkocht. Quick bracht vervolgens deze vraag over van een 27-jarige Maleisische aandeelhouder: “Vorig jaar noemde u Coca-Cola en American Express als twee gedeeltelijke eigendomsposities voor de lange termijn van Berkshire en u besteedde enige tijd aan het praten over de verdiensten van deze twee prachtige bedrijven. In uw recente brief aan aandeelhouders zag ik dat u Apple niet in deze groep bedrijven heeft opgenomen. Is de visie van u of uw vermogensbeheerder op de economie of is de aantrekkelijkheid van Apple als investering veranderd sinds Berkshire in 2016 voor het eerst investeerde?”
Buffett: Nee, maar we hebben aandelen verkocht en ik zou zeggen dat ik het aan het eind van het jaar zeer waarschijnlijk acht dat Apple het grootste gewone aandelenbezit zal zijn dat we nu hebben. Charlie en ik beschouwen gewone aandelen als bedrijven, dus als we Dairy Queen of iets dergelijks bezitten, beschouwen we dat als een bedrijf. Als we Coca-Cola of American Express bezitten, beschouwen we dat als bedrijven.
Nu zijn er verschillen in belastingen en een heleboel andere dingen, maar als het aankomt op het inzetten van je geld, kijken we altijd naar elk aandeel als een bedrijf en er wordt geen poging ondernomen om markten te voorspellen.
Ik raakte al heel vroeg geïnteresseerd in aandelen en ik was erdoor gefascineerd. Ik verspilde mijn tijd niet, want ik las alle mogelijke boeken en al het andere. Uiteindelijk kreeg ik een exemplaar van de Intelligent Investor in Lincoln, Nebraska. Daarin stond, veel beter omschreven dan ik het kan zeggen, als je naar aandelen als een bedrijf kijkt en de markt behandelt als iets dat er niet is om je te instrueren maar om je te dienen, dan zul je het na verloop van tijd een stuk beter doen dan wanneer je grafieken probeert te lezen en luistert naar mensen die praten over voortschrijdende gemiddelden en kijkt naar verklaringen en al dat soort dingen. Dat klonk toen heel logisch voor mij en het is in de loop der jaren wel wat veranderd maar het basisprincipe, dat in dat boek van Ben Graham werd uiteengezet, bleef hetzelfde. Toen ontmoette ik Charlie en hij vertelde me hoe ik het nog beter kon gebruiken en dat is een beetje het verhaal waarom we American Express bezitten, wat een prachtig bedrijf is. We bezitten Coca-Cola, wat een prachtig bedrijf is en we bezitten Apple, wat een nog beter bedrijf is.
Tenzij er iets heel bijzonders gebeurt, zullen we Apple, American Express en Coca-Cola nog steeds bezitten wanneer Greg (Abel), Vice Chairman van Berkshire Hathaway, deze plek overneemt. We zullen Apple als onze grootste investering hebben, maar onder de huidige omstandigheden vind ik het helemaal niet erg om een cashpositie op te bouwen. Ik denk dat als ik kijk naar het alternatief van wat er beschikbaar is, namelijk de aandelenmarkten en ik kijk naar de samenstelling van wat er gaande is in de wereld, dat we het erg aantrekkelijk vinden.
Buffett voegde eraan toe dat een deel van de motivatie voor het afbouwen van de belangen van Berkshire in Apple voortkomt uit wat hij ziet als historisch lage tarieven voor vennootschapsbelasting.
Buffett: Bijna iedereen die ik ken, besteedt veel aandacht aan het zo min mogelijk betalen van belasting, maar bij Berkshire vinden we het niet erg om belastingen te betalen en we betalen een federaal tarief van 21% over de winst die we binnenhalen bij Apple. Nog niet zo lang geleden was het 35% en in het verleden, toen ik nog in zaken zat, was het 52%. De federale overheid bezit een deel van de winst die we maken. Ze bezitten niet de activa, maar ze bezitten een percentage van de winst en ze kunnen dat percentage elk jaar veranderen. Het percentage dat ze momenteel hebben vastgesteld is 21%.
Ik zou zeggen dat er aan het huidige fiscale beleid iets moet veranderen en ik denk dat hogere belastingen heel waarschijnlijk zijn. Als de regering een groter percentage van jouw inkomen wil innemen of van het mijne of dat van Berkshire, dan mogen ze dat doen. Als ze op een dag besluiten om het begrotingstekort weg te werken – want dat heeft een aantal belangrijke gevolgen en misschien willen ze niet bezuinigen – dan kunnen ze besluiten dat ze een groter percentage innemen van wat we verdienen en dat gaan we dan betalen.
Wij hopen altijd dat we veel federale inkomstenbelasting mogen betalen voor Berkshire. We denken dat het gepast is. Als we een cheque uitschrijven zoals vorig jaar, hebben we meer dan $ 5 miljard naar de Amerikaanse federale overheid gestuurd. Als 800 andere bedrijven hetzelfde hadden gedaan, had geen enkele andere persoon in de Verenigde Staten ook maar één cent federale belasting hoeven te betalen of het nu gaat om inkomstenbelasting, socialezekerheidsbelasting of successierechten. Ik vind het helemaal niet erg om die cheque uit te schrijven. Ik hoop echt, met alles wat Amerika voor jullie allemaal heeft gedaan, dat het jullie dat ook niet erg vinden. Als ik dit jaar 21% moet betalen en we in de toekomst een hoger tarief krijgen, denk ik niet dat jullie het erg vinden dat we dit jaar een deel van Apple hebben verkocht.
Berkshire Hathaway heeft 189 miljard dollar in contanten en kortlopende effecten, die in aandelen zouden kunnen worden belegd. Buffett werd gevraagd waarom hij zijn enorme hoeveelheid beschikbaar kapitaal niet heeft ingezet om aandelen te kopen.
Buffett: Ik denk niet dat iemand aan deze tafel enig idee heeft hoe we het effectief kunnen gebruiken en daarom gebruiken we het niet. We gebruiken het nu niet met 5,4% (kortetermijnrente op schatkistpapier), maar we zouden het ook niet gebruiken als het 1% was. Vertel dat maar niet aan de Federal Reserve.
We slaan alleen naar pitches die we leuk vinden. Het is waar dat ergens in Japan, als het bedrijf een bedrijf had gehad van $30 miljard of $40 miljard, we een geweldig rendement op eigen vermogen zouden hebben gehad. Als ik er nu zo een zou zien, zou ik het voor Berkshire doen. Het is niet dat ik in hongerstaking ben gegaan of zo. Het is gewoon dat dingen niet aantrekkelijk zijn. Er zijn bepaalde manieren waarop dat kan veranderen en we zullen zien of dat gebeurt.
De Chinese aandelenmarkt is gekrompen. In de afgelopen drie jaar heeft de FTSE China 50 Index een rendement van -36% geboekt. Buffett werd gevraagd naar zijn interesse om te beleggen in bedrijven in China en Hong Kong en hij bevestigde dat Amerikaanse bedrijven voldoende internationale exposure bieden.
Buffett: Onze primaire investeringen zullen altijd in de Verenigde Staten worden gedaan. American Express doet zaken over de hele wereld en geen enkel bedrijf doet zaken over de hele wereld zoals Coca-Cola. Het niveau van acceptatie wereldwijd is, denk ik, bijna ongeëvenaard.
We zijn vijf jaar geleden in Japan een verbintenis aangegaan en die was buitengewoon overtuigend. [In 2020 onthulde Berkshire dat het belangen had in 5 grote Japanse handelsbedrijven: Sumitomo, Mitsubishi, Mitsui, Itochu en Marubeni]. We kochten het zo snel als we konden. Het kostte ons een jaar en we hebben een paar procent van ons vermogen nu in vijf zeer grote bedrijven, maar je zult ons niet veel investeringen zien doen buiten de Verenigde Staten, hoewel we wel deelnemen aan de wereldeconomie via deze andere bedrijven.
Ik begrijp de regels van de Verenigde Staten, hun zwakheden, hun sterke punten, wat die ook mogen zijn. Ik heb niet hetzelfde gevoel voor economieën over de hele wereld. Ik pik andere culturen niet zo goed op en gelukkig hoeft dat ook niet, want ik woon niet in een klein land dat geen grote economie heeft. Ik zit al in een economie die, begonnen met een half procent van de wereldbevolking, in een verbazingwekkend korte tijd is geëindigd met meer dan 20 procent van de wereldproductie.
We zullen Amerikaans georiënteerd blijven. Als we echt iets groots doen, zal dat waarschijnlijk in de Verenigde Staten zijn. Ik ben me ervan bewust wat er in de meeste markten gebeurt, maar ik denk dat het onwaarschijnlijk is dat we grote verbintenissen aangaan in bijna elk land dat je kunt noemen, hoewel we het niet helemaal uitsluiten. Ik heb een heel goed gevoel over onze Japanse positie, maar we denken dat we in de Verenigde Staten minder snel echt grote fouten zullen maken dan in veel andere landen.
Buffett werd gevraagd hoe de opkomst van generatieve kunstmatige intelligentie de beleggingswereld en het menselijk leven in het algemeen zal beïnvloeden. Hij vergeleek AI met de ontwikkeling van de atoombom.
Buffett: Ik weet niets over AI, maar dat betekent niet dat ik het bestaan of het belang ervan ontken of iets dergelijks. Vorig jaar zei ik dat we een geest uit de fles lieten toen we kernwapens ontwikkelden en die geest heeft de laatste tijd vreselijke dingen gedaan. De kracht van die geest is wat me de stuipen op het lijf jaagt en vervolgens zie ik geen enkele manier om de geest terug in de fles te krijgen. AI is enigszins vergelijkbaar.
Het is gedeeltelijk uit de fles, het is enorm belangrijk en het zal door iemand worden uitgevoerd. Misschien zouden we willen dat we die geest nooit hadden gezien of dat hij geweldige dingen gaat doen. Ik ben zeker niet de persoon om dat te beoordelen. Ik zou waarschijnlijk ook niet de persoon zijn geweest om dat te beoordelen tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen we een bom van 20.000 ton testten waarvan we vonden dat die absoluut noodzakelijk was voor de Verenigde Staten en op de lange termijn levens zou redden. We hadden ook Edmund Teller, die op een lijn met Einstein zat en die zei dat je met deze test de atmosfeer zo ver kon laten ontbranden dat de beschaving niet meer zou voortbestaan. We besloten om de geest uit de fles te laten en het onmiddellijke doel werd bereikt, maar of het de toekomst van de samenleving zal veranderen, zullen we later ontdekken.
Ik heb één ervaring in verband met AI, die me een beetje nerveus maakt. Vrij recentelijk zag ik een afbeelding op het scherm en dat was ik. Het was mijn stem en het droeg het soort kleding dat ik draag en mijn vrouw of dochter zouden geen verschil hebben kunnen ontdekken, maar het gaf een boodschap door die op geen enkele manier van mij afkomstig was. Dus als je nadenkt over de mogelijkheden om mensen op te lichten, als je perfecte afbeeldingen kunt reproduceren die zeggen ik heb geld nodig, het is je dochter, ik heb net een auto-ongeluk gehad, ik moet $50.000 overmaken etc. Oplichting heeft altijd deel uitgemaakt van de Amerikaanse samenleving, maar dit zou me geïnteresseerd maken als ik in het investeren in oplichting geïnteresseerd zou zijn. Het is de groei-industrie van de toekomst aan het worden. Natuurlijk heeft AI ook potentieel voor goede dingen, maar ik heb geen advies over hoe de wereld ermee om zal gaan, want ik denk niet dat we weten hoe we moeten omgaan met wat we deden met het nucleaire brein. Ik denk, als iemand die het helemaal niet begrijpt, dat het een enorm potentieel heeft voor goede dingen en een enorm potentieel voor schadelijke dingen. Ik weet alleen niet hoe dat uitpakt.
Het moment waarop Buffett er het meest uitzag alsof hij zijn emoties probeerde te onderdrukken, was toen een jonge aandeelhouder vroeg: “Als je nog één dag met Charlie mocht doorbrengen, wat zou je dan met hem doen?”
Buffett: Nou, dat is best interessant, want ik had in principe nog maar één dag. Ik bedoel, het was geen volledige dag of zo, maar we leefden altijd op een manier dat we blij waren met wat we elke dag deden. Ik bedoel, Charlie hield van leren. Hij hield van veel verschillende dingen, dus hij was veel breder dan ik, maar ik had geen groot verlangen om zo breed als hem te zijn en hij had geen groot verlangen om zo beperkt als mij te zijn.
We hadden veel plezier in alles wat we deden, we golfden samen, we tennisten samen, we deden alles samen. Misschien vind je dit interessant. We hadden net zoveel plezier, misschien zelfs nog meer, met dingen die mislukten, omdat we ons er dan echt uit moesten werken. Op een bepaalde manier is het leuker om iemand te hebben die je partner is bij het graven van je weg uit een schuttersputje dan om daar gewoon te zitten en toe te kijken hoe een idee dat je tien jaar geleden kreeg steeds winstgevender wordt.
Hij hield me echt voor de gek. Hij is 99,9 jaar geworden. Hij zei publiekelijk dat hij nooit een dag aan lichaamsbeweging heeft gedaan, behalve toen het verplicht was toen hij in het leger zat. Hij heeft nooit vrijwillig een dag gesport. Hij dacht nooit na over wat hij at. Charlie was in meer dingen geïnteresseerd dan ik, maar we twijfelden nooit aan elkaar, punt. Dus als ik nog één dag met hem had gehad, hadden we waarschijnlijk hetzelfde gedaan als voorheen en hadden we er niet nog één gewild.
Het is een groot voordeel om niet te weten wanneer je gaat sterven, op welke dag je gaat sterven en Charlie zei altijd, vertel me gewoon waar ik ga sterven zodat ik er nooit heen ga. Nou, de waarheid is dat hij met zijn geest overal naartoe ging en daarom was hij niet alleen geïnteresseerd in de wereld op zijn 99e, maar de wereld was ook geïnteresseerd in hem. Ze wilden allemaal Charlie ontmoeten en Charlie praatte graag met ze. De enige persoon van zijn soort die ik zou kunnen bedenken was de Dalai Lama. Ik weet niet of ze nog veel meer gemeen hadden, maar Charlie leefde zijn leven zoals hij wilde en hij kon zeggen wat hij wilde zeggen. Hij hield ervan een podium te hebben.
Ik kan me geen moment herinneren dat hij boos op me was of ik boos op hem. Het gebeurde gewoon niet. Het was leuk om hem te bellen toen de langeafstandstarieven nog hoog waren en we spraken elkaar dagelijks langdurig. We bleven leren en we vonden het leuk om dat samen te doen. We werden ook slimmer omdat naarmate de jaren verstreken we onze fouten en andere dingen hadden waar we van leerden. Het feit dat hij en ik in dat opzicht op dezelfde golflengte zaten, betekende dat de wereld nog steeds heel interessant voor ons was toen hij 99 jaar werd en ik 93 jaar.
Soms zeiden mensen op zo’n bijeenkomst tegen mij of Charlie: “Als je maar met één persoon uit de afgelopen 2000 jaar zou mogen lunchen, met wie zou je dan willen lunchen? Charlie zei: “Ik heb ze allemaal ontmoet, want hij heeft alle boeken gelezen. Ik bedoel, hij heeft alle moeite genomen om naar restaurants te gaan om ze te ontmoeten. Hij bladerde gewoon door een boek en ontmoette Ben Franklin. Hij hoefde niet met hem te gaan lunchen of iets dergelijks.
Het is een interessante vraag. Wat je jezelf waarschijnlijk zou moeten afvragen is met wie je de laatste dag van je leven zou willen doorbrengen en zoek dan een manier om die persoon te ontmoeten. Doe het morgen en ontmoet hem zo vaak als je kunt, want waarom zou je wachten tot de laatste dag? En doe geen moeite voor die anderen.
Buffett heeft niet alleen voor zichzelf maar ook voor duizenden aandeelhouders van Berkshire Hathaway duizelingwekkende vermogens gecreëerd. Buffett heeft beloofd om zijn vermogen na te laten aan goede doelen en hij heeft ervoor gezorgd dat beleggers in Berkshire grote donaties konden doen aan goede doelen. Een korte film laat zien hoe Dr. Ruth Gottesman $1 miljard aan Berkshire-aandelen verhandelde om het Albert Einstein College of Medicine voorgoed collegegeldvrij te maken.
Buffett: Ze heeft misschien meer nullen, maar ze is het prototype van veel Berkshire Hathaway aandeelhouders. Ruth Gottesman gaf $1 miljard aan Albert Einstein om voor ons allemaal te zorgen en daarom hebben Charlie en ik zoveel plezier gehad in het runnen van Berkshire.
Er zijn in heel Amerika allerlei soorten rijke publieke bedrijven. Er zijn zeker voorbeelden te noemen waarbij iemand in één familie een heel groot bedrag heeft verdiend en dat heeft besteed aan filantropie of een groot deel daarvan aan filantropie, zoals de familie Walton bij Walmart en Bill Gates heeft zeker hetzelfde gedaan bij Microsoft. Wat ongewoon is aan Berkshire, is het zeer grote aantal aandeelhouders van Berkshire overal in de Verenigde Staten die $ 100 miljoen of meer hebben bijgedragen aan hun lokale liefdadigheidsinstellingen, meestal zonder dat mensen hiervan op de hoogte waren. Ik denk dat het een veelvoud is van elk ander beursgenoteerd bedrijf in het land.
Ik denk niet dat je een bedrijf zult vinden waar een groep aandeelhouders, die geen familie van elkaar zijn, iets hebben gedaan in de trant van wat Ruth een paar weken geleden heeft gedaan: een klein stukje papier inruilen dat ze al vijf decennia in hun bezit hebben, waar ze zelf goed van hebben geleefd. Ze hebben hun gezin niets ontzegd, maar ze hebben ook niet het gevoel dat ze een dynastie of iets dergelijks moeten creëren. Ze geven het terug aan de maatschappij en veel van hen doen dat anoniem. Ze doen het in veel staten.
Wij hebben al een groot aantal mensen gehad en er zullen er nog meer volgen. Natuurlijk waren het mensen die er al vroeg bij waren, of hun ouders, of hun grootouders, maar ze leefden allemaal een goed leven. Ze hebben zichzelf niets ontzegd. Ze hebben tweede huizen en mensen kenden hen in de gemeenschap, maar ze gebruikten wat ze bereikten en wat ze spaarden. Ze ontzegden zichzelf consumptie. Dat is wat sparen is, consumptie uitstellen.
Het herstelt als het ware je geloof in de mensheid, dat mensen hun eigen consumptie binnen een familie decennia uitstellen en dat ze dan iets zouden kunnen doen. En dat doen ze ook. Ik denk dat het uiteindelijk 150 mensen kan opleveren die een ander leven kunnen nastreven en getalenteerde mensen, die hun droom om dokter te worden, kunnen verwezenlijken zonder een ongelofelijke schuld op zich te hoeven nemen of wat dan ook. Voor zover ik weet bent u een unieke groep aandeelhouders onder beursgenoteerde bedrijven, vanwege de manier waarop u uw eigen consumptie heeft uitgesteld terwijl u goed leeft om andere mensen te helpen. Het duurt een heleboel jaren, maar het kan echt oplopen tot iets heel substantieels. Wat Ruth deed was kijken naar een klein stukje papier dat eigenlijk een claimcheck was op de output van anderen in de toekomst. Ze zei dat in plaats van dat de output voor haar zou zijn, de output voor vele tientallen jaren voor een continue stroom van mensen zou zijn.
Ik dank u hartelijk voor uw komst en ik hoop dat niet alleen u er volgend jaar weer bij bent, maar ook ikzelf.
