Met 1 biljoen dollar aan activa en ongeëvenaarde rendementen veroverde de private equity-gigant Blackstone Wall Street, maar de 76-jarige oprichter, Steve Schwarzman, is er nog niet klaar mee. De kroonprins van het bedrijf, Jonathan Gray, bouwde een ingenieus wapen dat gericht is op enorme hoeveelheden wereldwijd vermogen.
Het is september 2023. De miljardair-oprichter en CEO van Blackstone, Steve Schwarzman, is in Parijs met zijn senior Europese medewerkers op een feestje dat het nieuwe kantoor van de private equity-gigant van 2 415 m2 moet inwijden. Naast hem, op de binnenplaats van het elegante 18e-eeuwse gebouw, zit Gérard Errera, voorzitter van Blackstone France en voormalig ambassadeur van Frankrijk in het Verenigd Koninkrijk. Die ochtend hield Schwarzman de keynote speech voor een bijeenkomst van meer dan 2.000 van Europa’s grootste investeerders en family offices op de jaarlijkse conferentie van International Private Equity Market. Het was een Europese wervelwind voor Schwarzman. Een dag eerder was de 76-jarige in Frankfurt, Duitsland, waar hij een Blackstone-kantoor van 1 300 m2 opende op de bovenste verdieping van een wolkenkrabber van glas en staal in het hart van het financiële district van de stad.
“Ik heb in mijn leven veel kantooropeningen meegemaakt, maar het is nu [spannender]”, zegt Schwarzman vanuit zijn thuisbasis Park Avenue. “Hoe verder je van het hoofdkantoor komt, hoe meer moeite je moet doen om ervoor te zorgen dat de cultuur hetzelfde is en het risico op deals consistent is.”
Terwijl het bedrijf wereldwijd uitbreidt – het heeft nu 17 kantoren over de hele wereld en het aantal overzeese werknemers is op slechts vijf jaar meer dan verdubbeld – is Jonathan Gray, president en COO van Blackstone, constant onderweg en vaak alleen in New York voor de wekelijkse vergadering op maandag. Terwijl Schwarzman in Parijs was, was Gray op weg naar Toronto, waar Blackstone zijn eerste kantoor in Canada opende. Die reis kwam vlak voor zijn bezoek aan Blackstone Singapore, waar Blackstone verwacht binnen twee jaar het aantal werknemers te verdubbelen naar 200. Zelfs als Gray in New York is, is hij “op reis”. Rond zonsopgang, wanneer hij op weg is naar de hoofdkwartieren, spreekt hij meestal met zijn medewerkers in Mumbai.
Winkelcentra mogen dan op sterven na dood zijn in de VS, in India bruisen ze. Nexus Seawoods in Mumbai, is met een oppervlakte van bijna 93 000 m2, het kroonjuweel onder de 17 winkelcentra die Blackstone in het land bezit.
India is belangrijk. Blackstone bezit er 40 bedrijven en is de grootste commerciële vastgoedonderneming van het land. Het subcontinent is de best presterende markt van de participatiemaatschappij. Afgelopen mei bracht Blackstone Nexus, India’s grootste exploitant van winkelcentra, naar de beurs via een Real Estate Investment Trust van 1,9 miljard dollar.
Blackstone voert deze internationale blitzkrieg uit omdat het geld daar is. Amerikaanse institutionele beleggers – die al 25% en meer hebben geïnvesteerd in private-equityfondsen – zijn niet van plan om nog veel meer in de sector te investeren. Maar wereldwijd staat investeren in privévermogen nog in de kinderschoenen. Het is een enorme kans. Volgens Capital IQ maken bedrijven in privébezit met een omzet van meer dan 250 miljoen dollar 86% uit van de bedrijven waarin geïnvesteerd kan worden. Bovendien schat Blackstone dat er wereldwijd 80 biljoen dollar aan vermogen van individuele beleggers is, waarvan een groot deel ongebruikt ligt in Europese enclaves als Zürich en Parijs en in Azië van Tokio tot Seoul en Mumbai.
Als je Schwarzman, wiens nettowaarde momenteel rond de 38 miljard dollar schommelt, aan het praten krijgt over het bedrijf dat hij in 1985 oprichtte, besef je al snel dat het oude leveraged buyout-spel, dat hij hielp perfectioneren, een revolutie doormaakt. In de Verenigde Staten is het traditionele private equity – geld ophalen bij grote instellingen om stoffige bedrijven over te nemen, grote schulden aan te gaan en vervolgens de kosten te verlagen en dan de kapitaalstructuur aan te passen voor snelle winsten – op sterven na dood, of op zijn best een langzaam groeiende business. Er zijn vandaag meer dan 2000 private-equitybedrijven, tegenover minder dan 500 een decennium geleden.
Het nieuwe spel, alternatives genaamd, draait om groei. Bedrijven kopen bedrijven in sectoren als logistiek, infrastructuur, biowetenschappen en e-commerce en maken ze groter, niet kleiner. In tegenstelling tot de ouderwetse buyouts, waarbij de levensduur van fondsen beperkt was tot tien of twaalf jaar, wat bijdroeg aan een slash-and-churn cultuur, is de populairste financieringsbron in de sector nu iets dat perpetuals wordt genoemd: buyoutfondsen die vaak vriendelijk zijn voor individuele beleggers en geen einddatum hebben. Net als Warren Buffett’s Berkshire Hathaway is de nieuwe slagzin van Blackstone kopen en houden, en de nieuwe fondsen dwingen dit af door aflossingen te beperken. Deze nieuwe perpetuals, die tien jaar geleden nog bijna niets voorstelden, vertegenwoordigen nu 38% van Blackstone’s 1 biljoen dollar aan beheerd vermogen en nog meer van zijn inkomsten uit vergoedingen.
Gray is de uitvinder van de perpetuals bij Blackstone en de 54-jarige leidt de aanval om het bedrijf om te vormen tot ’s werelds grootste full-service kapitaalverstrekker, die een directe uitdaging vormt voor ouderwetse megageldcentra zoals JPMorgan, BNP Paribas en HSBC. Op het gebied van leningen hebben Blackstone’s bloeiende krediet- en verzekeringsactiviteiten al 319 miljard dollar aan activa en zuigen ze kapitaal aan van verzekeringsklanten die de kosten van beleggen op de openbare obligatiemarkten willen inruilen voor rendementen die 150 basispunten hoger liggen.
“Dit is niet de private equity van je vader of moeder”, zegt Gray, wiens eigen vermogen meer dan 7 miljard dollar bedraagt. “De business is veranderd. Wie had ooit gedacht dat een participatiemaatschappij het goedkoopste kapitaal zou hebben? Ik leen single-A en double-A krediet uit.”
Blackstone, dat in september als eerste alternatieve vermogensbeheerder toetrad tot de S&P 500, bezit wereldwijd al zo’n 230 verschillende bedrijven die werk bieden aan meer dan 650.000 mensen, waarmee het rivalen als Apollo en KKR ver achter zich laat. Haar portefeuille van commercieel vastgoed ter waarde van $337 miljard is ongeëvenaard en bestaat uit 12.000 eigendommen die samen goed zijn voor meer dan 100 miljoen vierkante meter wereldwijd.
“Het is nog vroeg genoeg om soort te rush te hebben- iedereen ziet dat dit een wereldwijd spel wordt, zowel bij de fondsenwerving als bij de implementatie”, zegt Oppenheimer-analist Chris Kotowski.
Gray jubelt bijna. “Alternatieven komen tot bloei omdat beleggers beseffen dat het oké is, dat het ruilen van liquiditeit voor een hoger rendement niet alleen van toepassing is op de meest winstgevende sectoren”, zegt hij, verwijzend naar de buyoutfondsen van weleer. “En dat betekent dat de markt voor wat wij doen veel groter is geworden.”
