Almine Rech, een wereldberoemde galeriehouder die sinds 2008 in Brussel gevestigd is, bekleedt een vooraanstaande positie in de internationale en Belgische kunstwereld in. Haar galerie stelt zowel hedendaagse kunstenaars als werken van historisch erfgoed tentoon. Interview met de oprichtster, Almine Rech, en de directeur van de Brusselse galerie, Gwenvael Launay.
Almine Rech, hoe bent u op het idee gekomen om een galerie te openen? Bent u altijd al geboeid geweest door kunst?
Almine Rech: Ik heb altijd een passie voor kunst gehad. Ik heb kunstgeschiedenis en film gestudeerd. Voor mij is kunst een van de belangrijkste terreinen waarop vrijheid van meningsuiting wordt uitgeoefend. Ik hou ervan om relaties te ontwikkelen met kunstenaars die deze vrijheid gebruiken om bij te dragen aan de hedendaagse maatschappij.
U bent medeoprichtster van de Fundación Almine y Bernard Ruiz-Picasso. In hoeverre blijft Pablo Picasso kunstenaars vandaag beïnvloeden?
AR: Ik heb in New York een tweedelige tentoonstelling georganiseerd onder de naam Echo of Picasso. In de Upper East Side galerie toonden we werken van tijdgenoten van Picasso die een confrontatie aangingen met zijn werk, terwijl we in de nieuwe Tribeca ruimte werken toonden van hedendaagse kunstenaars wiens werk het werk van Picasso ‘echoot’. Picasso is invloedrijk vanwege zijn vele uitvindingen in de schilder- en beeldhouwkunst, die een onuitputtelijke inspiratiebron vormen voor kunstenaars van de 21e eeuw.
U heeft verschillende galeries over de hele wereld, waaronder een in Brussel. Is het mogelijk om te spreken van een Belgische “specificiteit” in de hedendaagse kunst?
Gwenvael Launay : Ik denk niet dat we kunnen spreken van een Belgische ‘specificiteit’ in de hedendaagse kunst, want de kunstenaars van vandaag zijn internationaal, ze reizen, ze nemen deel aan tentoonstellingen of beurzen in andere landen, ze betrekken residenties, en dus hebben ze toegang tot zeer diverse bronnen en referenties.
U organiseert dit jaar verschillende tentoonstellingen in Brussel. Welke zou u in het bijzonder aanraden?
GL: We organiseren in juni een tentoonstelling van Ryoji Ikeda, een Japanse kunstenaar die met data werkt door middel van visuele en geluidsinstallaties. Zijn werk heeft een speciale plaats in de programmering van de galerie, aangezien de eerste kunstenaar van de galerie James Turrell is – die we in 2010 in Brussel tentoonstelden. Beide kunstenaars, met verschillende achtergronden, creëren meeslepende ervaringen.
Almine Rech, hebt u uw vrouwelijkheid ervaren als een obstakel om uw stempel te drukken op de kunstwereld?
AR: Ik heb het nooit als een obstakel ervaren om een vrouw te zijn in de kunstwereld of waar dan ook. Volgens mij is het percentage mannen dat een vrouw beroepsmatig in de weg staat in alle sectoren hetzelfde. Tot het einde van de 20ste eeuw aarzelden handelaars of weigerden ze om verschillende redenen vrouwelijke kunstenaars tentoon te stellen, maar in de 21ste eeuw is dit sektarisme aan het verdwijnen. Vandaag is het perfect mogelijk voor een vrouw om een artistieke carrière te hebben. We zijn ook vrouwelijke kunstenaars aan het herontdekken die in de 20ste eeuw niet werden gepromoot: Vivian Springford, Elaine de Kooning en anderen die vandaag succesvol zijn. Vrouwelijke kunstenaars weten dat ze een kans hebben om carrière te maken en dus storten ze zich op hun roeping, terwijl ze in het verleden aarzelden en vaak opgaven.
Dit artikel werd geschreven in nauwe samenwerking met Almine Rech.
alminerech.com
